Bye bye lovely Nepal en hello blingbling Hong Kong

Nu al een weekje geleden hebben we met pijn in het hart afscheid genomen van Nepal.
Niet alleen de ongerepte natuur daar heeft een diepe indruk op ons nagelaten, ook de mensen en hun mentaliteit deden dit minstens evenzeer. De open en behulpzame armpjes waren alomtegenwoordig. Ondanks hun zichtbare armoede en beperkte middelen probeerden de Nepaleesjes er steeds het beste van te maken en hun medemens te helpen. Ongelooflijk om te zien hoe op die manier ook alles steeds weer in orde kwam en dat iedereen zo betrouwbaar was. Dat was misschien wel het meest opvallende: een belofte wordt steeds nagekomen in Nepal, al moet je er soms even -of veel- geduld voor hebben. Zo hebben we een paar sandalen die we (lees: Liesbeth)waren vergeten in ons vorige hotel een dag later gewoon teruggekregen via de tourist bus van de volgende dag. En dat ondanks de afstand van het hotel tot de het busstation, een busrit van 6u naar Kathmandu en een chaos van jewelste aan de busstop. Ongelooflijk!

Voor het afscheid van Nepal hebben we nog genoten van een driedaagse rafting langs de Kali Ghandaki - the holy river. Heerlijke natte tocht met leuke stroomversnellingen en idyllische avonden aan het kampvuur op geimproviseerde kampeerplaaten langs de rivier.
Tijdens de tocht hadden we ook het genoegen voor het eerst kennis te maken met de Russische cultuur. In het begin verliep de communicatie met onze 4 reisgenootkameraden nogal stroef, maar na drie dagen hadden we door dat ze gewoon niet via woorden maar via daden communiceren met de buitenwereld. Zo hebben we uiteindelijk toch een aantal nieuwe doch essentiele elementen ontdekt van hun cultuur: het komt eropaan zoveel mogelijk via je lichaam te commiceren en dit liefst zo schaars gekleed mogelijk. Als vrouw kan dit het beste in bikini. Via allerlei poses op de rotsen kan je duidelijk maken of je honger hebt, je moe bent of gewoon geen fun hebt. Als man is het vooral belangrijk je spierballen en lichaamsbeharing zoveel mogelijk tentoon te spreiden. Let wel: als je een buikje begint te krijgen dient dit wel gecamoufleerd te worden, liefst door middel van een zo dik mogelijke donsjas. Als je benen nog indrukwekkend zijn daarentegen, dien je deze zoveel mogelijk te tonen aan de buitenwereld. Een combinatie van speedo met donsjas is dus volledig verantwoord (zie ook foto’s om deze bevindingen te staven). Tot slot: als Rus is je fotocamera is het allerbelangrijkste. Vrouw en kinderen eerst is niet de regel, eerder fotocamera en superlens eerst!
Enfin – we hebben dus veel gelachen ;-)

Het laatste noemenswaardige wapenfeit in Nepal was een bezoek aan Chitwan National Park. Best vergelijkbaar met een safari in Kenya, maar dan met metershoog gras dat de beestjes moeilijk zichtbaar maakte. Vandaar waarschijnlijk ook de beperktere prijs. Ondanks dat hebben we toch de nodige wildlife gezien. Dit niet altijd in de meest ideale omstandigheden. We waren niet echt te vinden voor het feit dat de kano stilaan vol water liep en de krokodillen langs de kant lagen te wachten op een lekker stukje Westers vlees. Maar we hebben ons toch kunnen vergapen aan de wilde neushoorns, aapjes, hertjes, zwijntjes en bloedzuigertjes (eek!). Redelijk indrukwekkend toch allemaal!
Ook het hotel was een ware attractie – we waren ons er niet van bewust dat we in de Nepalse versie van Fawlty towers hadden geboekt - met een perfecte kopie van Manuel inclusief. Maar nadat iedereen een andere timetable had gekregen voor het ontbijt, we many vegetarian options hadden maar enkel patatten en rijst kregen en gewaarschuwd werden voor onze bestelling van macaroni (are you sure madam – is not best choice, you have strange taste) en zowat alles op de kaart niet beschikbaar was, konden we het niet langer ontkennen: Basil Fawlty moet een filiaal in Nepal hebben geopend!


Op dit moment zitten we in Hong Kong, op materieel en organisatorisch vlak het absolute tegenovergestelde van onze vorige bestemming.
Waar een Nepalees gezin gemiddeld 1 lichtjebronnetje ter beschikking heeft is er in HK per familie een volledige lichtshow met minimum drie lasers. Als je in Nepal eens wou weten hoe laat het was (het juiste en uur en geen schatting), was je toch een half uurtje op zoek, terwijl je hier om de 3 meter een nieuwe Rolex kan bestellen. Het is een waanzinnige stad met zowat de strakst denkbare organisatie, een onuitputtelijke rijkdom en consumptiedrang. Het was dus even aanpassen voor ons om al die impulsen te verwerken.
Toch heeft de stad ook charme. Deze komt voort uit het feit dat er naast de eindeloze collectie gigantische buildings en shoppingmalls toch ook weer een traditioneel tentje is te vinden waar je de meest gekke dingen kan kopen, zoals een vers illegaal stukje haai (waar er zeker geen foto van mag getrokken worden) en toch ook het koloniale elementje in bepaalde wijken. Hierdoor waan je je soms in London (enkel zonder de regen en met strand en vooral aangenamere temperaturen).
En het is natuurlijk eens aangenaam om eens een niet-platgekookte spaghetti te eten, een lekker glas wijn te drinken en in een goed hotel te slapen (ideaal dus om een verjaardag te vieren!)

HK is ook de stad van het eerste bezoek van de reis. Katrien (zus van Liesbeth voor Andreas vrienden) alias de vrouw die alcohol terug in ons trekkersleven bracht kwam ons een paar daagjes vervoegen.
Na een paar heel aangename ‘happy hours’ in de cocktailbars van Soho diende de eerste kater van de reis zich uiteraard ook aan de ochtend nadien… Aiai! Gelukkig waren er de stranden van Hong Kong en het aangename gezelschap om er ons door te sleuren. Na drie heerlijke dagen en een klankbord voor onze verhalen zijn we dus opnieuw op onszelf aangewezen en klaar voor een nieuw avontuur!

Overmorgen vertrekken we richting China, waar we onze beste gebarentaal zullen moeten bovenhalen - elke vorm van verbale communicatie lijkt enkel meer verwarring te zaaien. We zijn dus benieuwd wat deze nieuwe episode ons zal brengen en hopen dat we onze mail zullen kunnen raapdplegen om jullie op de hoogte te houden (google en facebook zijn naar het schijnt gecensureerd)

Een grote bye bye (hier steevast uitgesproken als Pye Pye) aan iedereen van jullie verslaggevers ter plaatse!

Ching en Chong