China voor beginners

China voor beginners...


Bij aanvang van onze grote trip was China voor ons allebei waarschijnlijk de grootste onbekende.
We wisten niet heel goed wat we moesten verwachten, na gemengde berichten van verschillende bronnen aan het thuisfront. Bovendien laten we de twee meest bekende oorden - Peking en
Shangai- links liggen op deze trip, waardoor we ons op voorhand nog moeilijker een beeld konden vormen van wat we te zien zouden krijgen..
Na een tweetal weken in de het land van de spleetoogjes (toch een gemeenschappelijk kenmerk dat we hebben kunnen ontwaren) is het nog steeds moeilijk om een goed beeld te kunnen vormen over de gemiddelde Chinees en vragen we ons nog steeds af wat er achter de facade leeft en of we nu het echte China al hebben gezien. We zijn er nog niet helemaal uit...
Wat we wel al hebben ervaren kan je hieronder lezen.

Voorlopig heeft onze trip door China halt gehouden in de volgende plaatsen: Yangshuo, Kunming en Dali.


Elk van deze trekpleisters wordt zelfs buiten het toeristische seizoen (wat het nu is) bestormd door bussen Chinese toeristen met naamkaartjes en dezelfde klakskes die achter het vlagske van de reisbegeleider aanlopen.

In elk van deze plaatsen worden ze (en wij) steevast getrakteerd op een overdosis souvenirshops, gezellige coffeebars, westerse eettenten en schreeuwerige danstempels met een immer aanwezige paal.
Het verbaast ons dikwijls hoe Europees deze plaatsen aanvoelen en meestal doet enkel een niet-begrijpende Chinees ons eraan herinneren dat we niet ergens in Monaco vertoeven. De straten in de toeristische centra zijn verkeersvrij en worden piekfijn onderhouden. We hebben hier al verschillende mensen de straatstenen echt zien schrobben... De tempels en bezienswaardigheden zijn steen voor steen heropgebouwd en voorzien van de felste kleuren en verlichting 's avonds en overal is Leffe, Duvel of Chimay te verkrijgen. Echt alles wordt eraan gedaan om het de toerist (en meestal zijn het Chinezen) zo aangenaam mogelijk te maken.
Het grote nadeel: voor werkelijk alles moet je hier steeds een behoorlijke som geld neertellen.
Hier komen we dan aan een eerste echte gemiddelde vastelling: China baat haar culturele erfgoed enorm commercieel uit. Elke mogelijke vorm van toeristische waarde wordt uitgebaat en doet dienst als attractie.


Een tweede gemiddelde vaststelling is dat ook de natuur – hoewel prachtig- in China steevast wordt gepromoot als zijnde een soort van pretpark. In de bergen zijn wandelpaden in mozaiekstijl aangelegd en er is geen top of je kan hem met een kabelbaan bereiken. Een wandeling of fietstocht passeert ook steeds langs een aantal bijzondere bezienswaardigheden zoals de 'Grand Canyon van Cangshan', de dragonpool, -bridge en -rock en allerlei rotsen waar je vogels, vissen en geliefden in moet herkennen. Al deze bezienswaardigheden moeten natuurlijk ook steeds veelvuldig worden gefotografeerd.
De bottomline is dat je een lift neemt, stapt langs het gebetonneerde paadje, souvenirs koopt aan een van de vele stalletjes, poseert met zoveel mogelijk buitenlanders (Andreas is hier reeds meermaals uitgeroepen tot een extra bezienswaardigheid) om vervolgens 20 euro lichter in alle veiligheid terug naar beneden te gaan met een andere kabelbaan.

De manier waarop alles hier georganiseerd is maakt het ons soms echt moeilijk om het echte China achter de grote facade van vooruitgang en toerisme te vinden. Het komt er eigenlijk op neer, zo stellen we stilaan vast, om de 'toeristische trekpleisters' zoveel mogelijk te vermijden en gewoon een beetje verdwaald te geraken. Alleen zo zie je een beetje echtheid en blijft het interessant. Wat je buiten de betreden paden kan zien is dikwijls ook veel mooier dan de grote bezeinswaardigheden.




Het is voor ons echt een verrassing om te zien hoe ontwikkeld alles hier

reeds is, en vooral aan welk tempo het verder gaat.
We hadden bijvoorbeeld echt niet verwacht dat een -voor China- klein stadje als Kunming (4.5 miljoen mensen) zou beschikken over een perfect uitgebouwd mobiliteitsplan (woordje afkomstig uit de roots), dat bestaat uit aparte bus- en fietsstroken in de hele stad. Alle taxi's rijden
op LPG en enkel elektrische bromfietsen zijn toegelaten in de stad. Ze hebben daar zelfs gigantische ondergrondse rotondes enkel voor fietsers en voetgangers. Alle grote Amerikaanse ketens zijn aanwezig maar er zijn hier ook superveel Chinese merken die in levensonderhoud voorzien.
Het transport in China is hier ook fantastisch goed georganiseerd. Ritten van 24u of meer zijn hier heel gewoon en kunnen in alle comfort worden doorgebracht in een minibedje met kussentje en dekentje!
Onze treinrit van Yangshuo naar Kunming (een ritje van 17uur) was alvast een bijzondere belevenis. Iedereen op de trein had zijn eigen bakjes noodles, deegballen, fruit, knabbelnootjes en
kippepootjes bij om de treinrit te overleven (ongelooflijk hoeveel die Chinezen op een dag naar binnen spelen!). Om de treinreizigers permanent te kunnen bevoorraden kwam er bovendien om de 15 minuten een karretje voorbij met verse gerechtjes. Iedere op
Chineese maten voorziene slaapruimte was ook voorzien van een eigen
rochelbakje, dat frequent werd gebruikt door de iets oudere
generatie en in het bijzonder door onze buurvrouw in de coupe die na 5 minuten onwel werd en de volle 17uur heeft overgegeven op een halve meter van onze bedjes... hallelujah!


Hoe alles zich zo snel kan ontwikkelen is voor ons Belgen zonder regering een raadsel. We hebben het gevoel dat alles hier moet wijken voor de vooruitgang en dat de mensen heel veel wordt opgelegd via een heel eenvoudig beslissingsproces dat uiterst efficient centraal wordt gestuurd.
De vooruitgang zorgt echter ook voor een enorm contrast. Zo zie je bijvoorbeeld duidelijk

dat grote autostrades (incl. superchique audi's en volkswagens) door boerendorpjes lopen en dat nodige onteigeningen waarschijnlijk zonder veel discussie zijn uitgevoerd. Het rare is dat het lijkt alsof de gemiddelde Chinees dit lot vlotjes aanvaardt zolang hij maar een graantje kan meepikken van de economische vooruitgang. Als Europeaan is het moeilijk te begrijpen dat alles van het verleden zonder enige zichtbare tegensparteling onder beton wordt gegoten.


Voorlopig is China voor ons dus een land met prachtige natuur, gezellige stadjes, heel lekker eten (ook een verrassing) en behulpzame doch gereserveerde en lelijke mensen
Echt verliefd worden op het land echter moeilijk omdat we echtheid en puurheid voorlopig nog wat missen.
Al een chance dat we na 2 maanden reizen en morgen 2 jaar samen nog verliefd zijn op elkaar dus :-)!